'Kom eens hier'-knop

Let op: dit soort knoppen zijn tegenwoordig ook kant-en-klaar te koop, zonder dat je zelf een houten ombouw hoeft te maken, zie helemaal onderaan voor meer info. Als communicatie-hulpmiddel hebben we een 'Praatknop' gekocht waar we de boodschap 'kom eens hier' op ingesproken hebben. Deze knop kan Daan gebruiken om iemand te roepen (zodat hij niet hoeft te gaan mopperen om kenbaar te maken dat er iets aan de hand is). We hebben een knop gekocht die klein is, redelijk makkelijk in te drukken is en niet te duur. Op zich voldoet deze knop prima, alleen is hij aan de onderkant afgerond waardoor Daan hem heel makkelijk lostrekt van de ondergrond (hij zit met klittenband vast). Ook was het knopje toch wel wat te klein voor Daan om hem gericht in te kunnen drukken (zeker als hij aan de rand van z'n blad zit). Daarom heb ik een houten ombouw gemaakt. De bovenkant 'rust' op de knop zodat de schakelaar het doet als Daan op het houten plaatje drukt. Met deze ombouw blijft hij wel goed vastzitten op z'n blad en de schakelaar is veel makkelijker in te drukken. Hij kan nu met z'n hele hand de knop bedienen en hoeft dat niet meer met z'n vingers te doen. Deze praatknop die wij gebruikt hebben is niet meer te koop. Wel kun je dit soort knopjes gebruiken. Daar heb je wellicht niet eens een ombouw voor nodig omdat je gewoon klittenband onder het knopje zelf kunt plakken.
	Aan de onderkant van de knop heb ik klittenband geplakt zodat de knop overal makkelijk opgezet kan worden. Zowel op het blad van z'n rolstoel als op het blad van z'n statafel. Voor Daan moet de knop rechts op z'n blad zitten omdat hij alleen met rechts een knop kan indrukken. De knop zit nu in principe altijd op z'n blad, dus ook als hij in de taxibus zit, als we op visite zijn, op 'school', altijd! Als Daan op de knop drukt als we geen tijd voor hem hebben (b.v. in de auto), dan zeggen we dat gewoon. Net als bij een ander kind dat 'mamma' roept, dan kun je dat ook gewoon zeggen. Bij Daan is het dan zoiets als 'Hoi Daan, ik hoor dat je me roept, maar ik heb nu even geen tijd hoor, speel nog maar even met je speeltje'.
Met deze knop heeft Daan geleerd dat hij iemand kan roepen met een schakelaar. Bijvoorbeeld als z'n speeltje van z'n blad gevallen is, maar ook als hij het niet meer leuk vindt of uit z'n stoel wil. Met deze knop kunnen we hem echter alleen horen als hij in de buurt is. Als hij in een andere kamer aan het spelen is, of tv aan het kijken is, dan horen we hem niet. Dus heb ik een zelfde soort ombouwtje gemaakt voor een draadloze deurbel. Deze blijkt ook met weinig druk ingedrukt te kunnen worden, dus met zo'n ombouwtje eromheen werkt deze ook voor Daan. De knop is iets breder dan lang geworden, maar door dezelfde ronde gele sticker erop is het voor Daan heel herkenbaar.
	Bij deze deurbel is het knopje veel kleiner en moet gerichter ingedrukt worden. Daarom is een plankje wat 'rust' boven op de bel niet voldoende. Ik heb er een heel klein schroefje ingedraaid die uiteindelijk het kleine knopje van de bel indukt als je op het plankje drukt. Ik heb een zelfde deurbel gekocht als die we al hadden. Daardoor heb ik nu twee 'ontvangers', één in de gang en één in de keuken. Ik heb een ander geluid ingesteld voor Daan dan voor de echte deurbel, dus we kunnen het verschil duidelijk horen. Ik kan hem nu door het hele huis horen als hij in zijn eigen kamer aan het spelen is en op de knop drukt! (Daan hoort de bel zelf ook, dus hij 'weet' wanneer het gelukt is om de knop in te drukken).
Met beide knoppen hebben we veel bereikt. Alleen kon hij ons nog steeds alleen maar roepen als hij in z'n stoel zat of in z'n statafel stond. Daarom heb ik een bevestigingsplankje gemaakt voor als hij ligt te spelen op z'n rug. Dat plankje heb ik vastgemaakt aan de standaard die we al gebruikten voor Daan als hij op z'n rug aan het spelen is. We hangen hier steeds ander speelgoed aan. Nu heb ik daar dus een plankje aan vastgemaakt, aan de ijzeren poot en daar weer klittenvilt op geplakt zodat beide knoppen daar op geplakt kunnen worden.
	De bevestiging voor aan de poot heb ik gehaald bij een fietsenmaker (omdat fietsen ook allemaal ronde stangen hebben waar iets op vastgemaakt moet worden). De stang van onze standaard is vrij dik, dus het was niet een standaard maat die ze hadden, maar na wat 'gerommel in de la' vond hij een ding wat variabel ingesteld kon worden en dus ook op een dikke stang past.